Tekrar, yine ve yeniden bu güzel sayfada beraberiz. Uzun bir süredir birlikte olamadık. Sebebine gelince, ‘oğlum Saltuğ’un sözümü dinlemesi!’ ‘Ev yapacan tuğladan, kız alacan Muğla’dan’.. ve, aldı. Teşekkür ederim. Nişan merasimiydi, iş yeri değişikliği ve taşınma derken sizlerden biraz uzak kaldım. Şimdi gelelim asıl meseleye! Bölücü değil yapıcı olmak lazım derken, sizlere Bodrum’da yaşadığım bir durumu paylaşmak, belki okurlarıma ve siz değerli motor sporları meraklılarına, ‘yapılmaması gereken’ fakat, bir yaşanmışlığı, yazıya dökerek anlatmak istedim. Çoğunuzun bildiği gibi ben Bodrum’a yerleştiğimde, Bodrum Off-road kulübü kısa adıyla Bodoff olarak, beni ziyarete geldiler. Tanışma fırsatımız doğdu. O yıllarda ben de TRT avaz‘da Off-road günlüğü adında programın sunuculuğu ve danışmanlığını yapıyordum. Bodoff un beni ziyarete mutlu etmişti. Bunun üzerine, ‘iki bölümde Bodrum’da çekelim’ ve bu sporu gönül veren Bodrumluları ekrana taşıyayım istedim, çok da güzel iki bölüm çıktı.

Bodrum Off-Road kulübü beni başkan yapmak istedi. Ben de buna, ‘tepeden inme başkanlık olmaz’ dedim. Beni tanımayan üyelerin bu duruma tepki gösterip, kulüpten ayrılabileceğini düşünerek, ‘normal üye’ olarak başlayıp, aeçim zamanı seçilerek başkan olabileceğimi söyledim. Yönetim olgunlukla karşıladı ve ben, ‘üye’ olarak bu kulüpte yönetimde görev aldım. Sonrasında bir şeylerin ters gittiğini görüp, eksikleri dile getirmeye başladım. Fakat bir şeyler doğru gitmiyordu. Offroada ve üyelere bir faydam olamıyordu. O sırada Pandemi araya girdi orman yangınları vs derken, kulübün birkaç yılı sönük geçti. Sonrasında o dönemki kulüp başkanımız, yönetimi bir araya toplayıp, ‘kulübü kapatma’ kararı aldı. Daha doğrusu, kulüp değil dernek. Ben de 2016’da kurulmuş, iyi kötü bu yıllara kadar gelmiş, bir kulübün kapatılmasına üzüldüm ve ‘kapatılmasın ben başkan olayım’ dedim. Seçim ile başkanı oldum.

İki yıl çok güzel organizasyonlara imzamızı attık. Valimiz, kaymakamımız, emniyet müdürümüz, il Spor ve ilçe Spor müdürümüz.. Hepsiyle tek tek tanıştık kendimizi tanıttık. Plaketlerimizi sunduk, varlığımızı öne çıkarttık. Tabii ki olması gereken bunlardı. Daha sonrasında, Bodrum’da düzenlenen rallide görev aldık. Tabii daha önceden de görev alınıyordu. Fakat ne bir plaket vardı ne de start alanında Bodrum Offroad Kulübü’nün adı dahi geçmiyordu. Ben bu spora yıllarımı verdiğim için, buradaki ralli organizasyonu ile birebir irtibata geçerek, Bodrum Off-road Kulübü’nde, Bodrum’da yaşayan bir spor kulübü olma yolunda ilerleyen bir dernek olduğunu, bize destek verilmesini ve start alanında çadır, yarış sonunda ise bir teşekkür plaketi ile taçlandırmasını istedim. Sağ olsun benim başkanlık dönemimde, iki yıl, iki yarışta da aslanlar gibi Bodrum Offroad kulübü çadırını da kurdu. Etaplar da görevini de yaptı ve ilk plaketini de aldı.. Bu başarı dernek yönetimi ve üyelerin çabasıyla oldu. Buradan tekrar yönetimdeki ve kayıtlı olan tüm üyelerimize teşekkür ederim.

Gelelim bölücülük meselesine.. Ben başkan olduğumda, eski yönetimden olsun, üyelerden olsun, hazmedemeyen birkaç arkadaş, aba altından sopa göstermeye çalıştılar, “biz ayrılırız ve ayrılırken 10-15 üyeyi ve jeepleri de yanımıza alırız. Siz hiçbir şey yapamazsınız” gibilerinden, kulağıma aptal aptal konuşmalar geldi. Ben ilk başlarda fazla dikkate almadım umursamadım. İki yıl çok keyifli kamplar ve buluşmalar, ateş başı dostluklar sohbetler bütün Bodrum’a yayıldı. Bu bölücü dediğim arkadaşlar, buna iyice sinirlendi. Ben yine umursamadım ama Bodrum Offroad Kulübü’nü federasyona bağlayıp, Bodrum’da güzel bir baja yarışı organize edebileceğimize inanarak, İl Spor ve ilçe Spor müdürümüz ile yapılan görüşmeler ardından, Tosfed federasyonundan Murat Kaya ile görüşmeler sağlayıp, destekler istedik.

Tabii bu işler ön görüşmeler yapılmadan hayali bile zor. Etrafımızda kimler var kimler yok bilmemiz gerekiyor. Güzel sonuçlar, destekler alıp, derneğin bir an önce kapanışını verip spor kulübü olalım istedik. İstedik de eski kurucu üyelerden yine birkaçı bana çelme takmaya çalışıp, arkadan dedikodular ve bölücülük yapmalar durmadı. Ya arkadaş; biz rallide görev alırken, stant yeri istedik, çadırımızı kuralım, altına off-road ipimizi koyalım. Bodrum offroad Kulübü’nün meydanda ismi öne çıksın istedik. Malum kulübün çadırı yok bunu yönetim ve üyelerle paylaşarak, benim kendi elimdeki çadırımın yan perdelerini koskocaman, Bodrum Off-road kulübü yazdırıp asarak kurulumumuzu sağladık. Malum, işim gereği çadırımın üstünde kendi yarışlarında kullandığım için, Başkan jip logo duruyor. Ne yapayım yani kulüp başkanı oldum diye, ismimi mi sileceğim?

İlk birinci yıl kulüp üyelerine birinin aracını koyduk. O yıl hiç kimse o çadıra laf etmedi. İkinci yıl yine kulübümüzün çadırı yok. Tabi kasada para da yok.. Yine ben kendi çabalarımla aynı çadırı ve yan tenteleri ve bayrakları, Bodrum Off-road kulübü olarak oraya kurduk. İçerisine güzel bir jipimi koydum. Bu arada bu bölücü arkadaşlar, ‘eski kurucular’, ‘işimiz gücümüz var’ diyerek, ne yarışa destek verdiler ne de araçlarını getirdiler. Ben aptal bir başkan değilim her şeyi tek tek takip ediyorum. Yüzümüzü kara çıkaracağımızı zannettiler ama, biz, yüzümüzün akıyla yine bir yarışı bitirdik. Kulübümüzün varlığını öne çıkardık, taktir teşekkür aldık. Neden mi her şey Bodrum ve motor sporları için? Lafı fazla uzatmayacağım. Derneğin kapanışını verip, spor kulübü olmak için hazırlıklar yaparken, yönetimi çekemeyen eski kurucu bölücüler, yine ileri geri lafları yüzüme karşı olmadan, arkadan konuşmalarını duydum. ‘Ben bu sporu keyif için’, ben bu başkanlığı yıllardır kazandığım ödüllerin, bana verdiği tecrübeleri üyelerim ve tüm bu spora gönül vermiş Bodrumlularla paylaşmak için’ seve seve mesai harcarken, bir de bu arkadan gelen dedikodulara uğraşamam dedim.

Yeni spor kulübünde, bu eski kurucuları, kısacası bölücüleri, üye yaparsam bu kulüp bir karınca boyu ileriye gidemeyeceğine düşündüm. Meyve veren ağaç taşlanır atasözü aklıma gelip, stres yaşamadan ben bırakayım, onlar devam etsin istedim. Üzülerek sevdiğim birçok dostumla uzak kaldım. Benim için spor ve dostluk çok önemli tabi boş durmadım. Bodrum’da yaşayan şampiyon bir pilot olarak, bilgilerim tecrübelerim ölünce toprak olacak ama toprak olmadan yeni bir spor kulübü kurup, kafa yapısı mantığı dostluğu güven olan arkadaşlarla başladı. Dediğim gibi Baja yarışının bir ayağını Bodrum’a taşıyıp, Bodrum’a da faydalı olacağımızı düşünüyorum.

Diğer arkadaşlar da bir an önce kafa yapılarına düzeltmeleri ve Kendi şu anda mevcut olmayan dernek üyeleri ile doğru kararlar alıp, yollarına devam etmelerine temenni ediyorum. Yine kulağıma gelen bir haber, ‘Biz Spor kulübü olacağız’ diyorlarmış arkadaşlar. Olun, spor kulübü olmak, İyi bir şey fakat, spor kulübü olacaksın da kulübün içinde yarış otomobilin var mı? Yarış organizasyonu yapabilecek bilgin var mı? Pilot çıkartacak, yarışacak pilotların var mı? Kulüp binası var mı? Yarışa çağıra bileceğin, Türkiye genelinde samimi olduğun yarışçı ekipler var mı? Federasyonda bilgi alışverişi yapabileceğin kimse var mı? vs vs gibi gibi inat uğruna Spor kulübü yapmaya çalışmayın. Zaten küçücük bir adada yaşıyoruz, bölüneceğimiz kadar bölünmüşüz. Gereksiz kulüp dernek kirliliği olmasın. Bir çatı altında toplanmak her zaman iyidir. Bodrum’da bütün üyelerimle yüz yüze konuşarak kendimi anlattım ve o şekilde yolumu seçtim. Burada kaleme alma sebebim de, Türkiye genelinde bütün illerde buna benzer sıkıntıların olduğunu veya olabileceğini düşünerek paylaşmak istedim.

Not: motor sporları kardeşliktir, bölücülük yapmayın. Sevgiyle kalın. | 6 Temmuz 2025 : 12.45